El blog de 道


Los cuatro niveles de práctica (Maitreya)
08/10/2019, 7:07 am
Filed under: Uncategorized

La introducción para la práctica correcta de la sabiduría incluye los siguientes cuatro aspectos específicos:

  • Practica que involucra concentrarse en algo;
  • Práctica que involucra concentrarse en nada [sin objeto];
  • Práctica que no involucra ningún sujeto concentrándose;
  • Práctica cuyo foco es no concentrarse en nada;

The introduction to practicing wisdom correctly
Entails the following four specific aspects:

  • Practice involving something to focus on;
  • Practice involving nothing to focus on;
  • Practice involving no subject to focus on;
  • Practice whose focus is nothing to focus on.

– Maitreya: Distinguiendo fenómeno de base.

Comentario: las cuatro formas de práctica corresponden de forma precisa a los cuatro yogas Mahamudra: concentración, simplicidad, un-sabor y no-meditación.


20 comentarios so far
Deja un comentario

Muy interesante.
Me encanta esta absoluta y fascinante maravilla…

What came of the things we once believed?
Oh, all lost to the depths of a hungry sea

https://youtu.be/g-n4U2KZZVs

Le gusta a 2 personas

Comentarios por whatgoesaround

🙂 Lo mismo digo. 🙂

Me gusta

Comentarios por

Para quién tenga interés, estos son los cinco tratados que Maitreya (el Buddha del futuro) transmitió a Asanga en el siglo XI:

1. The Ornament of Clear Realization (Skt. Abhisamayālaṃkāra; Tib. མངོན་པར་རྟོགས་པའི་རྒྱན་, ngönpar tokpé gyen, Wyl. mngon par rtogs pa'i rgyan; Trad. Chin. 現觀莊嚴論).

    TBRC-tag.png འཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པའི་མན་ངག་གི་བསྟན་བཅོས་མངོན་པར་རྟོགས་པའི་རྒྱན་, shes rab kyi pha rol tu phyin pa'i man ngag gi bstan bcos mngon par rtogs pa'i rgyan

2. The Ornament of the Mahayana Sutras (Skt. Māhayānasūtrālaṃkāra; Tib. ཐེག་པ་ཆེན་པོའི་མདོ་སྡེ་རྒྱན་, tekpa chenpö do de gyen, Wyl. theg pa chen po'i mdo sde rgyan; Trad. Chin. 大乘莊嚴經論).

    TBRC-tag.png ཐེག་པ་ཆེན་པོ་མདོ་སྡེའི་རྒྱན་, theg pa chen po mdo sde'i rgyan, mahayana sutralamkara karika

3. Distinguishing the Middle from the Extremes (Skt. Madhyāntavibhāga; Tib. དབུས་དང་མཐའ་རྣམ་པར་འབྱེད་པ་, ü dang ta nampar jepa, Wyl. dbus dang mtha' rnam par 'byed pa; Trad. Chin. 辨中邊論頌).

    TBRC-tag.png དབུ་དང་མཐའ་རྣམ་པར་འབྱེད་པ་, dbu dang mtha' rnam par 'byed pa, madhyanta vibhanga

4. Distinguishing Dharma and Dharmata (Skt. Dharma-dharmatā-vibhāga; Tib. ཆོས་དང་ཆོས་ཉིད་རྣམ་པར་འབྱེད་པ་, chö dang chönyi nampar jepa, Wyl. chos dang chos nyid rnam par 'byed pa; Trad. Chin. 辨法法性論) is very brief and direct in its presentation and is included within the class of oral instructions.

    TBRC-tag.png ཆོས་དང་ཆོས་ཉིད་རྣམ་པར་འབྱེད་པ་, chos dang chos nyid rnam par 'byed pa, dharma dharmata vibhanga

5. The Sublime Continuum (Skt. Uttaratantra Śāstra; Tib. རྒྱུད་བླ་མ་, gyü lama, Wyl. rgyud bla ma; Trad. Chin. 分別寶性大乘無上續論).

    TBRC-tag.png ཐེག་པ་ཆེན་པོ་རྒྱུད་བླ་མའི་བསྟན་བཅོས་, theg pa chen po rgyud bla ma'i bstan bcos, mahayana uttara tantara sastra

Le gusta a 1 persona

Comentarios por

El vídeo no aparece aquí… ¡jarl! Bueno… gran tema, gran vídeo.

Me gusta

Comentarios por whatgoesaround

¿Y por qué “Maitreya”?

Me gusta

Comentarios por whatgoesaround

Maitreya es el autor. Aunque hay muchos Maitreyas… y probablemente el autor de este texto fuera realmente Maitripa… complejidades de la historia…

Me gusta

Comentarios por

No he podido evitar escribir lo que viene a continuación. Nuestro anfitrión, el compañero de Tao es un extraterrestre… ya he revelado su secreto.
He vuelto a releer, como hago habitualmente, algunos textos del blog. Lo hago en estado prácticamente meditativo, con la mente despierta. Puedo decir que el escrito de “las tres mentes” y “la evolución de las tres mentes” es el modelo teórico más preciso adaptado al hombre occidental, a pesar de su concisión, que he leído nunca, y no he leído poco. Podrán haber otros textos con más referencias, amplitud o complejidad. Pero pocos con ese grado de claridad y lenguaje accesible. Proporciona unas pistas de incalculable valor sobre de donde partimos, hacia donde dirigir nuestros esfuerzos, los obstáculos que podemos encontrar, las técnicas meditativas a utilizar, etc etc etc. En la medida en que mi vivencia coincide totalmente hasta ahora con todas las etapas marcadas en dicho texto (hasta donde he “llegado”) me hace tener una confianza total en que el paso siguiente es similar al reflejado en ese modelo.
Aconsejo que lo estudiéis en profundidad. Cada vez que lo leáis descubriréis algo nuevo. Aconsejo también tres lecturas: primero desde la avidez del conocimiento, luego desde la atención de la mente consciente y después (los que puedan) desde el sentir de la mente despierta. Lo que he dicho lo hago desde Metta (Amor Impersonal, Bondad Amorosa, Cariño….) pero también desde Uppekka (Ecuanimidad).
El Gozo de Amar, no excluye la Serenidad y Claridad de la Ecuanimidad.
Pdt: Lo que he comentado está muy relacionado con el texto de Maitreya

Le gusta a 3 personas

Comentarios por Diego

Me gusta

Comentarios por

Que significa «nada» realmente? hace referencia a vacuidad no?

No es el concepto «nada» algo que puede producir confusión? al igual que comentabamos como con el de vacio?

Le gusta a 1 persona

Comentarios por jcentol9

Si te refieres al «nada» del texto principal, por eso añadí «sin objeto».

En mi opinión se quiere decir eso, «atender sin objeto», eso solo puede lograrlo la mente realizada, por eso encaja que es «una segunda fase».

Me gusta

Comentarios por 道的僕人

Eso lo comprendo si. Es la realizacion de la vacuidad o sunyata, reconocer que uno no es la conceptualizacion que fabrica no? eso es una mente realizada.

El asunto es en la otra «nada», la cuarta, ¿que seria la realizacion de anatman no? Darse cuenta que esa conceptualización tambien incluía a mi supuesto «Yo», pero al liberar en la tercera mi aflictividad aferradora, puedo darme cuenta que moro naturalmente en las experiencias.

De hecho, me va mucho mejor recordar, que sujeto es la función aferradora, porque automaticamente se lo que tengo que hacer. Tal vez soy muy pragmático.

Entonces, porque se utiliza el concepto de «nada»?, o sea, nada de qué? . Al fin y al cabo siguen habiendo experiencias, aunque desposeidas de conceptualización, sujeto-aferramiento…etc…experiencias «talicas» no? (de talidad digo…) Comprendo que cuando tengo una experiencia, no tiene color, no tiene sonido, no tiene textura ni sabor, comprendo que ni existe ni no existe (no me gusta decir que no existe), sin embargo en esa experiencia, que ahí está, hay visión, hay sonido, hay dolor…o hay alegria…. digamos que en mi interioridad no tiene esos atributos, sin embargo los experimento. No se si es algo confuso esto que digo, pero es asi como lo estoy reflexionando.

Al final de todo la meta es liberarse de la fabricacion discursiva no?

Hago el simil con el de vacio… me parece que puede confundir. No lo ves asi, con la «nada»?

Gracias Tao, como siempre.

Me gusta

Comentarios por jcentol9

Es la realizacion de la vacuidad o sunyata, eso es una mente realizada

No lo describiría así, pero bueno, en ciertos textos lo leerás así.

reconocer que uno no es la conceptualizacion que fabrica no?

Soy más de esta cuerda… 🙂

El asunto es en la otra “nada”, la cuarta, ¿que seria la realizacion de anatman no?

Anatman es la ausencia de sujeto, ocurre en la fase 3a, es un degradado de no-dualidad. Hay no-dualidad existencialista (soy todo – Brahman) o no-existencialista (no hay sujeto).

Darse cuenta que esa conceptualización tambien incluía a mi supuesto “Yo”, pero al liberar en la tercera mi aflictividad aferradora, puedo darme cuenta que moro naturalmente en las experiencias.

Eso es, pero en el tercer yoga es cuando ocurre. No es que mores en lugar alguno, pero te entiendo: hay experiencias. FIN. Su completitud o perfección sí que es el paso al cuarto estadio.

que sujeto es la función aferradora, porque automaticamente se lo que tengo que hacer. Tal vez soy muy pragmático.

A mi también me gusta verlo y practicarlo así. Es más fácil detectar el apego y eso nos ayuda a auto-diagnosticarnos mejor.

Entonces, porque se utiliza el concepto de “nada”?, o sea, nada de qué?

Bien, aquí entramos en el terreno del cuarto yoga. Y ya sabes que no creo haber llegado.

Igualmente:

Aquí Maitrya está explicando 4 formas de meditación en función de en qué te concentras, por eso lo expresa así. También podría ponerse:

En el primer yoga te has de concentrar en un objeto, no te queda otra (o eso o auto-liberar pensamientos). Eso es meditar ahora.

En el segundo yoga no te has de concentrar en nada, es la mente realizada existiendo de forma tranquila y autónoma, meditación sin objeto o de solo-ser, eso es meditar ahora.

En el tercer yoga, Mahamudra la meditación es sin sujeto y sin concentrarte en nada. ¿Y eso como se hace? Pues básicamente también no haciendo nada, te sientas y mantienes esa mente no-dual activa, pero hay una mancha y es la mente reactiva que sigue viva, no es que moleste demasiado pero está ahí. Eso es meditar ahora.

En el cuarto la práctica es sin concentrarte en nada, sin sujeto y sin mente reactiva, ¿y eso es concentrarte? ¿para que iba a concentrarme? Ya no hay mancha alguna. Es algo mucho más natural y seguramente así se siente, por eso se le llama no-meditar en tradición Mhaamudra Y Matrya dice «no concentrarse». Otrsa fuentes dicen que «siempre estás meditando». Al final cuando no hay más que un estado da igual, es ese, ya está… llámalo como quieras. Siempre es el mismo. No hace falta más detalle, cuando llegues no puede haber error 🙂

Quizá lo que no se entendía es que en el cuarto estadio lo que quiere decirse es que no te concentras ni haces mindfulness ni nada, no hay mindfulness y no-mindfulness… luego ya no es una práctica, tu mente es así siemrpe, por fin no hay dos mentes, no hay la reactiva, no se puede oscilar hacia el no-mindfulness ni hacia el mindfulness.

Si a veces hablamos de este modelo como el modelo de «las tres mentes», cuando ya solo queda una, ya no hay meditación posible, nunca cambia tu modo mental. Es siempre igual, puedes llamarlo meditar siempre, no-meditar. samadhi continuado, o mente búdica o como gustes.

No sé si finalmente me he explicado.

Me gusta

Comentarios por 道的僕人

Pues lo comprendo si, y eso me lleva a una practica de mejor calidad y honesta conmigo mismo. No tan eterea.

Pero perdona que insista, pero porque tuvieron que utilizar la palabra «nada»? No se porque mi intuición se ha quedado ahi de forma empecinada con esta palabra y no me deja soltarla hasta que lo capte…

A lo mejor es otra forma que mi ego se empecina a dar «existencia»… pero con su inexistente opuesto, aún más….

Nada de qué?

Tal vez, en el cuarto yoga, y es una total especulación, pero por lo que despiertan los referentes de seres iluminados, como Ramana por ejemplo, seria la culminación de esos sentimientos de ecuanimidad, sabiduria, amor o aceptación incondicional… en un grado en que la persona ya se siente totalmente liberado de esta vida…

Un abrazo

Me gusta

Comentarios por jcentol9

«te sientas y mantienes esa mente no-dual activa, pero hay una mancha y es la mente reactiva que sigue viva»

Aún practicando en el primer o segundo yoga, es cierto que tambien hay cierto tipo de experiencia no dual verdad, sobretodo en la meditación formal o sea sentado? aunque tecnicamente no se este en el tercero?

Esto lo recuerdo ahora, y no se donde lo leí… seguramente en tu blog…

Me gusta

Comentarios por jcentol9

Bueno, a menudo a la experiencia de una mente vacía de contenidos se considera no-dual. No es estrictamente así, pero si es ligeramente así, lo que pasa es que en este caso sería no dual por ausencia de objeto próximo y no de sujeto luego es muy diferente.

Y digo «objeto próximo» porque fenómenos habrán, pero tú no estarás enganchado a ellos. O puede no haberlos también, pero lo relevante es lo anterior. Porque la ausencia de fenómenos u objetos en tu mente va a ser siempre temporal.

Me gusta

Comentarios por 道的僕人

Que curioso, como debe ser, eso de no sentir «reactividad»… ayyy….

Le gusta a 1 persona

Comentarios por jcentol9

Es «no concentración», «no meditación», alguien lo tradujo com «no concentrarse en nada» porque debió parecerle que poner:

Práctica cuyo foco es no concentrarse

Iba a crear más confusión aún.

Si lo quieres aún de otra manera:

Práctica cuyo foco es no quedar fijado en nada.

Esto es también bastante terminología Mahamudra: ver en que te quedas «atrapado», al principio es en el pensamiento, esa experiencia la tenemos todos. Eso define el primer y segundos yoga, y por tanto también dice qué no pasará en los otros dos 🙂

Pues cuando no te «enganches» mentalmente nunca en nada, es el cuarto.

¿Mejor? 😀 😀 😀

Me gusta

Comentarios por 道的僕人

Bueno… entiendo que se refieren a nada porque es vacuidad y a nada porque es anatman…pero vaya con significados que entiendo por reflexión….Pero primero para hacer eso hay que comprender esas nadas…

No concentrarse claro. Pero para eso hay que saber un poquito… o disolver hasta ese poquito que quede en la mente…

El concepto de nada me genera incredulidad.

Me gusta

Comentarios por jcentol9

Bueno, piensa que antes de cada yoga, este parece imposible o ni se entiende…

Porque eso de «no-dual» lo citamos tanto que nos parece hasta familiar, pero claro, no tenemos ni idea de lo que es eso hasta que se vive.ç

Igual con todo.

Me gusta

Comentarios por 道的僕人

Efectivamente.

Me gusta

Comentarios por jcentol9




Deja un comentario

Este sitio utiliza Akismet para reducir el spam. Conoce cómo se procesan los datos de tus comentarios.